Justyna Elminowska

Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie: Wydział Grafiki oraz Scenografię na Wydziale Malarstwa. Studiowała także w Weissensee Kunsthochschule w Berlinie.

Stale współpracuje z takimi reżyserkami/reżyserami jak:

Eva Rysova: Ćwiczenia stylistyczne (Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu), Miłosna wojna stulecia (Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie), Twardy gnat martwy świat i Lordy (Teatr im. Żeromskiego w Kielcach), Na końcu łańcucha (Teatr im. Osterwy w Lublinie),

Mateusz Pakuła: Złote płyty (Teatr Muzyczny we Wrocławiu), Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję (Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie / Teatr Żeromskiego w Kielcach), Lem vs Dick, Pluton P-Brane (Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie), Chaos pierwszego poziomu (Teatr Stary w Krakowie),

Yana Ross: Umieranie, kochanie, walka (Berliner Ensamble Berlin), Wiśniowy Sad (Schauspielhaus Zürich), Opowieści lasku Wiedeńskiego (Jaunimo Teatras Vilnius), Jezioro (Teatr Rozmaitości w Warszawie),

Michał Siegoczyński: Aktorzy prowincjonalnie, czyli pociąg do Hollywood, Don Kichot (Teatr Ludowy w Krakowie), Romeo i Julia (Teatr Wybrzeże w Gdańsku).

Z Arturem Tyszkiewiczem zrealizowała: Wzrusz moje serce, Transatlantyk, Rzeźnia (Teatr Ateneum w Warszawie), Nikt, Białe Małżeństwo (Teatr Narodowy w Warszawie), Nosorożec (Teatr Dramatyczny w Warszawie), Amadeusz, Mistrz i Małgorzata, Pakujemy manatki, Herkules i stajnia Augiasza, Napis (Teatr im. Osterwy w Lublinie). Rozpoczęła także współpracę z Małgorzatą Bogajewską: Śmierć komiwojażera (TeatrLudowy w Krakowie) oraz Magdaleną Miklasz: Pasztety do Boju (Teatr Komedia w Warszawie). Pracowała też m.in. z Jędrzejem Piaskowskim, Jackiem Jabrzykiem, Wojciechem Urbańskim, Iwoną Kempą, Julią Mark.

Zajmuje się także scenografią filmową i telewizyjną. Współpracowa z takimi reżyserami jak: Arkadiusz Biedrzycki, Mateusz Głowacki, Natalia Sołtysik, Agnieszka Elbanowska.

Otrzymała nagrody za scenografie do spektakli: Nocami i dniami będę tęsknić za Tobą, Twardy gnat, martwy świat. Za spektakl Lem vs Dick otrzymała nagrodę wraz z innymi realizatorami na Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Sztuki Współczesnej, a spektakl Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję otrzymał m.in. Grand Prix Międzynarowdowego festiwalu Boska Komedia oraz Grand Prix Ogólnoolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, Grand Prix Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona), Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Bez granic”.