Klara
Reżyseria: Piotr Kruszczyński
Prapremiera: 1 grudnia 2012 roku
Adaptacja powstała na podstawie debiutanckiej książki Izy Kuny „Klara”. Tytułowa Klara jest około czterdziestoletnią singielką, która nie ogrania własnego życia. Zagubiona w rzeczywistości miota się w toksycznych związkach: z matką, żonatym kochankiem i równie pogubioną przyjaciółką. W migawkach z życia poznajemy bohaterów uwikłanych w romanse – Klara kocha Aleksa, Aleks – Klarę (i żonę), Wronka – co chwilę innego. Acha, matka Klary też ma adoratorów, chociaż wciąż mówi, że zaraz umrze. Wszyscy zadają sobie ból, wybaczają, wspólnie płaczą, śmieją się, piją i łykają leki antydepresyjne. I wciąż w życie wkrada się surrealistyczny klimat i absurdalny humor. Będzie kot, który mówi, będą przedmioty w zaskakującym kształcie i kontekście. Będzie i gorzko i słodko, i strasznie i śmiesznie.
A skąd się w ogóle wzięła Klara? Nie mogąc pisać o sobie stworzyłam kobietę, którą nigdy nie byłam, ale którą czasami chciałabym być i która mi się podoba. Znajduję ją w wielu spotykanych przeze mnie ludziach – Iza Kuna.
Udział biorą: Małgorzata Abramowicz, Aleksandra Bednarz, Anna Kociarz (gościnnie), Anna Magalska-Milczarczyk, Ewa Pietras, Anna Romanowicz-Kozanecka,Teresa Stępień-Nowicka, Jolanta Teska, Agnieszka Wawrzkiewicz, Łukasz Ignasiński, Paweł Kowalski, Marek Milczarczyk, Tomasz Mycan, Paweł Tchórzelski.
Tekst: Iza Kuna
Adaptacja: Małgorzata Sikorska-Miszczuk
Reżyseria: Piotr Kruszczyński
Scenografia/video: Mirek Kaczmarek
Muzyka: Bartosz Chajdecki
Fotografie: Wojtek Szabelski
Czas trwania: 1 godzina 20 minut (bez przerwy)
Recenzje:
Rewelacyjna gra aktorska uwydatnia śmieszność problemów dzisiejszych singli. Bez zbędnego moralizatorstwa, pozostawiając pole do własnych rozważań oraz karykaturalizując „modne” współcześnie postawy, twórcy spektaklu dokonują krytyki konsumpcyjnego i egoistycznego stylu życia.
Katarzyna Wiśniewska, Nowa Siła Krytyczna
