Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję

Teatr im. Stefana Żeromskiego (Kielce, Polska) i Teatr Łaźnia Nowa (Kraków, Polska)

niedziela, 2 czerwca 2024 r. | godz. 17:00 – spektakl z audiodeskrypcją (czyta Wojciech Jaworski)

Arena Toruń, ul. Bema 73-89

słuchawki: angielski

Adaptacja głośnej książki Mateusza Pakuły, osobista opowieść o procesie umierania jego ojca, który chorował na raka trzustki, ale też historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. „Współumieranie”, o którym napisał Mateusz Pakuła nie jest jednostkowym doświadczeniem. Z bezradnością, wściekłością i gniewem mierzą się tysiące ludzi w całej Polsce, którzy nie mogą decydować o własnym losie, a ich bliskim ogranicza się prawa. To krzyk o eutanazję w chwilach przekraczania granic cierpienia. Ale myli się ten, kto myśli, że zobaczy na scenie smutną opowieść, bo w spektaklu nie zabraknie groteski i komizmu, tak bliskich wszystkim spektaklom Pakuły.

Teaser:

Twórcy i twórczynie:

Adaptacja i reżyseria: Mateusz Pakuła
Scenografia i kostiumy: Justyna Elminowska
Muzyka: Zuzanna Skolias-Pakuła, Antonis Skolias, Marcin Pakuła
Partie wokalne: Zuzanna Skolias-Pakuła
Reżyseria światła: Paulina Góral
Asystent reżyserki światła: Maciej Kaszyński
Wideo: Olga Balowska

W spektaklu zacytowano fragment wiersza Fernanda Pessoi Kiedy umrę, synku w tłumaczeniu Gabriela Borowskiego.

Występują:
Andrzej Plata,
Wojciech Niemczyk, 
Jan Jurkowski, 
Szymon Mysłakowski,
Marcin Pakuła

Czas trwania: 2 godziny (bez przerwy)

Fotografie: Klaudyna Schubert