Sierpień

nd	pn	wt	śr	cz	pt	so
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

Alicja w Krainie Czarów

opis
zdjęcia
plakat
recenzje
realizatorzy
ceny biletów

Premiera: 18 stycznia 2020, Duża Scena

„Ale jeśli nie jestem ta sama, to kim ja jestem? O, to jest wielka zagadka!”

Lewis Carroll, „Alicja w Krainie Czarów”

Wielkie przygody przychodzą do nas nieoczekiwanie. Czasem rozpoczynają się od… nudy w upalny dzień. Alicji jest gorąco, jest trochę senna, ale nagle dostrzega Białego Królika w kamizelce, z zegarkiem w ręku. Skąd przyszedł i dokąd zmierza? Spragniona przygód dziewczynka rusza za tajemniczym stworzeniem i spada w głąb ogromnej jamy. Tak rozpoczyna się jej niezwykła, pełna zaskakujących zdarzeń wędrówka po Krainie Czarów. Napotkane przez nią postaci są dziwne, śmieszne i straszne, ale przede wszystkim pomagają jej poznać samą siebie. A czy Wy mielibyście odwagę podążyć za Białym Królikiem?

„Alicja w Krainie Czarów” w reżyserii Pawła Paszty to opowieść o dorastaniu, odkrywaniu samego siebie, dojrzewaniu do zrozumienia własnych potrzeb. Dedykujemy ją dzieciom i dorosłym, którzy marzą o poznaniu swojej Krainy Czarów.

„Alicja w Krainie Czarów”

na podstawie powieści Lewisa Carrolla

przekład: Robert Stiller

Scenariusz i reżyseria: Paweł Paszta

Występują:

Joanna Rozkosz

Maria Kierzkowska

Karina Krzywicka/Agnieszka Wawrzkiewicz

Julia Sobiesiak-Borucka

Matylda Podfilipska

Teresa Stępień-Nowicka

Paweł Kowalski

Jarosław Felczykowski

Wojciech Jaworski

Tomasz Mycan

Paweł Tchórzelski

Arkadiusz Walesiak

Scenografia i kostiumy – Ewelina Brudnicka

Choreografia – Natalia Iwaniec

Muzyka – Tomasz Jakub Opałka

Przygotowanie wokalne – Igor Nowicki

Asystent reżysera – Wojciech Jaworski

Asystentka choreografki – Julia Sobiesiak-Borucka

Inspicjentka/suflerka – Janina Sachwanowicz-Niakas

Czas trwania: 2 godziny (z przerwą)

fot. Wojtek Szabelski

„Alicja w Krainie Czarów Pawła Paszty jest bez wątpienia teatralnym obrazem inicjacyjnej podróży, ale w ujęciu uniwersalnym, bo stawiane przez Alicję pytania, formułowane wątpliwości nie przynależą sztywno do określonego wieku, etapu życia. Na tym poziomie toruńskie przedstawienie jest więc zgodne z duchem literackiego oryginału, który bez wątpienia można interpretować jako opowieść z rodzaju wprowadzających”. (Anna Jazgarska, Teatralny.pl)

„Fantastycznie wymyślone przez Ewelinę Brudnicką kostiumy zachwycają nie tylko oryginalnością i estetyką ale i pomysłowością zakamuflowanej w nich symboliki. […] Początek inscenizacji sposobem narracji wyraźnie zdaje się adresować przedstawienie do dzieci, potem , kiedy dziewczynka zapada w sen, a my głębiej wsłuchujemy się w tekst, krąg potencjalnych odbiorców znacznie się poszerza. To spektakl wielowarstwowy, z głębokim przesłaniam. Tak bowiem, jak Lewis Carroll pod postaciami bohaterów, ukrył żyjące wokół niego realne osoby, tak reżyser Paweł Paszta, pozwala widzom doszukiwać się na scenie im współczesnych postaci, sytuacji i problemów”. (Anita Nowak, e-teatr)

Kim (nie) jestem?, Anna Jazgarska, Teatralny.pl

Kraina czarów, kraina snów, Mirosława Kruczkiewicz, Nowości

Ponadczasowy sen Alicji, Anita Nowak, e-teatr

Slow Alice, Aram Stern, teatrdlawszystkich.eu

W tej metodzie nie ma szaleństwa, Grzegorz Giedrys, Gazeta Wyborcza