Janusz Głowacki
Antygona w Nowym Jorku
Reżyseria: Maciej Marczewski
„Antygona w Nowym Jorku”
Park na dolnym Manhattanie w Nowym Jorku to przestrzeń życiowych rozbitków, samotnych bezdomnych i ludzi wyrzuconych na margines jednego z najbogatszych miast świata. Są wśród nich emigranci, którym nie udało się spełnić amerykańskiego snu – Portorykanka Anita, Polak Pchełka i Rosjanin Sasza. Za czym tęsknią? O czym marzą? I dlaczego my, których rytm życia często wyznacza spłata kredytów, możemy w nich ujrzeć samego siebie? Kim są dla nas imigranci?
Sezon teatralny 2019/2020 otwieramy premierą znakomitej sztuki Janusza Głowackiego w reżyserii Macieja Marczewskiego. „Antygona w Nowym Jorku” to błyskotliwa i poruszająca tragikomedia o społecznym wykluczeniu oraz niezbywalnym prawie do walki o swoją tożsamość i godność.
Janusz Głowacki
„Antygona w Nowym Jorku”
reżyseria: Maciej Marczewski
scenografia/kostiumy: Katarzyna Sobańska, Marcel Sławiński
drugi scenograf: Sławomir Szondelmajer
obsada:
Policjant – Michał Marek Ubysz
Sasza – Paweł Tchórzelski
Anita – Joanna Rozkosz
Pchełka – Bartosz Woźny
John (zwłoki) – Robert Nowak
asystentka reżysera: Joanna Rozkosz
inspicjentka-suflerka: Alicja Kostrzewska
Fotografie: Wojtek Szabelski
W spektaklu wykorzystano utworu z repertuaru Franka Sinatry: Strangers In The Night (sł. Charles Singleton/Eddie Snyder, muz. Bert Kaempfer), New York, New York (sł. Fred Ebb, muz. John Kander), That’s Life (sł. Kelly Gordon, muz. Dean Kay Thompson), Fly Me To The Moon (sł. i muz. Bart Howard)
Czas trwania: 2 godz. 15 minut (z przerwą)
Recenzje:
Reżyserujący Maciej Marczewski doskonale potrafił komediowe pierwiastki z tego genialnego tekstu wydobyć, podkreślić zawarty w dramacie inteligentny humor i stworzyć na scenie tragikomiczny obraz świata. A więc obraz prawdziwy. Bo życie nie jest przecież jednowymiarowe. Wiele jest na scenie sytuacji, choć dramatycznych, to jednocześnie tak absurdalnych, że na widowni często słychać śmiech.
Anita Nowak, e-teatr.pl
